Switchen van sector? Het lukt als je “hot” bent

Er zijn veel mensen die onderwijs belangrijk en interessant vinden, maar nu in een andere sector werken. Ze zijn niet bevoegd als docent, maar ze hebben leidinggevende ervaring in overvloed. Ze willen graag leiding geven aan een school. Toch lukt het ze maar zelden die overstap te maken. Wat moet je dan doen om te kunnen switchen? Je hoeft toch niet je hele leven in dezelfde sector te blijven werken!

Veel docenten zijn in de afgelopen decennia wel overgestapt naar andere sectoren. Ze gingen werken in de ICT, kregen een commerciële functie, werden uitgever of programmamaker. En blijkbaar was hun onderwijsachtergrond voor andere werkgevers aantrekkelijk. In ieder geval: geen reden om niet met ze in zee te gaan. Hoe hebben zij laten zien dat ze “hot” waren?

Wat maakt nu dat het sommige mensen wel lukt om van sector te veranderen?

Op een verjaardag ontmoette ik Karen weer eens. Het is een slimme, goed opgeleide vrouw die lang in de financiële sector werkte maar door reorganisatie boventallig werd. Ze vond het aanvankelijk jammer, maar ze zag het ook als een mogelijkheid om weer eens een ander onderdeel van de maatschappij te leren kennen. Ze zag een vacature in een naburige gemeente, die haar aansprak. Ze liet zich niet ontmoedigen door de selectiecriteria: een totaal andere opleiding en andere werkervaring. Karen was er namelijk van overtuigd dat het pakket dat zij in de aanbieding had op zijn minst even goed was. En daarvan kon zij haar nieuwe werkgever blijkbaar overtuigen. Hoe wel er veel concurrentie was, is zij geselecteerd.

Een kijkje achter de schermen

Karen liet me de vacature en haar sollicitatiebrief met cv lezen. Ook vertelde ze me hoe zij zich had voorbereid op de gesprekken. Het is een sluitend verhaal, waarin zij geen losse eindjes heeft laten liggen. Ik hoop dat er voor jou ook suggesties uit te halen zijn.

De baan paste haar als een handschoen

In de eerste plaats: ze las de opdracht die er lag en was er direct van overtuigd dat zij die opdracht op een goede manier zou kunnen invullen. Ze had vergelijkbare projecten geleid, in een iets andere context.

In de tweede plaats maakte de vacature haar erg enthousiast. Ze had er ontzettend veel zin in. Ik geloof niet dat het haar kon schelen of de salariëring voor deze baan in de buurt kwam van haar oude salaris. Ze had dus geen enkele reserve.

Hoe heeft ze het gedaan?

Haar aanpak was eenvoudig. Ze schreef in haar brief waarom ze de functie interessant vond en wat haar het gevoel gaf dat ze er wel raad mee wist. Karen noemde twee relevante projecten die ze eerder had gedaan bij haar oude werkgever. Die hadden veel raakvlakken met de baan in kwestie. De brief was sprankelend, kort en overtuigend. De kopjes die ze gebruikte waren: “Waarom ik?’, “waarom deze baan?” en “Hoe draag ik bij aan de doelstellingen?”. Geen bull-shit, geen clichés, maar herkenbaar en toepasbaar. Er was geen speld tussen te krijgen.

Waarom ik?

Omdat ik deze kennis heb (opleiding en werkervaring die wel aansluiten bij het profiel), omdat ik een goed netwerk heb in de aangrenzende gemeente en al vaker samenwerking op veel verschillende terreinen heb gerealiseerd. En bovendien krijg ik daar veel energie van. Ik vind dat leuk om te doen!

Waarom deze functie?

Omdat ik het belangrijk vind dat dit goed gebeurt, omdat ik inmiddels op het gebied van marketing en communicatie mijn mannetje sta. En omdat ik bestuurlijk actief ben op het thema waar u iemand voor zoekt. Het heeft mijn belangstelling en ik ben er goed in thuis.

Hoe kan ik bijdragen?

Doordat ik kan wat er moet gebeuren: netwerken, schrijven en beleid vertalen in concrete plannen.

Het cv

De eerste bladzijde van haar cv gaat over haar persoon en interesses. Pasfoto (vrolijk, actief, energiek) met daarnaast een blokje met een paar korte zinnen: waar sta ik voor. Haar contactgegevens, persoonlijke kwaliteiten in steekwoorden. Mooi dat die naadloos aansluiten bij het beeld dat je van haar krijgt in de brief. Ook een klein blokje met haar interesses. Ook die sluiten aan bij haar brief. Ze geeft aan wat ze brengt en wat ze nodig heeft om goed te functioneren. Daarnaast noemt ze een aantal technische vaardigheden die ze beheerst en haar activiteiten als vrijwilliger. Daaruit blijkt dat ze een relevant netwerk heeft.

De volgende pagina begint met een heel korte opsomming van haar werkervaring. Haar laatste twee banen licht ze toe door de belangrijkste taken en projecten te noemen. Ze zijn allemaal relevant voor de functie waarop ze solliciteert.

Pas op de laatste pagina noemt ze haar opleidingen. Natuurlijk laat ze zien wat ze gestudeerd heeft, maar ze noemt de meest relevante en eigentijdse cursussen, die ze ook in haar nieuwe functie kan toepassen.

Gespreksvoorbereiding

Ze werd uitgenodigd. Er stond in haar brief en haar cv niets dat haar diskwalificeerde. Je kon er alleen maar blij van worden als werkgever. Toch liet Karen het hier niet bij. Ze bestudeerde de beleidsplannen van de gemeente, vergeleek ze met de beleidsplannen van twee andere gemeentes. Hierover ging ze vervolgens in gesprek met een ondernemer, die zij goed kende van projecten die ze eerder had geleid. Hij was ook een belangrijke speler in de gemeente waar ze bij wilde gaan werken. Op die manier kreeg zij een breed perspectief, waardoor zij in het sollicitatiegesprek ook echt kon meedenken. De werkgever was snel om: wie wil er nu niet iemand die vooruit denkt, die pro-actief is en een breed perspectief heeft?

Conclusie

Als je echt overtuigd bent van je meerwaarde, moet het mogelijk zijn die zichtbaar te maken voor de werkgever. Zorg voor een consistent beeld: brief en cv moeten op elkaar aansluiten. Laat alles wat niet relevant is gewoon weg.

Bereid je zo goed mogelijk voor zodat je de werkgever ook in de selectiegesprekken in aangename zin kunt verrassen.

Terug